Učmalu baruštinu atomizirane srpske postizborske scene političkih stranak, lobotomiranu i na granici konačne eutanazije građanske svesti i samopoštovanja u pacifikovanom pseudopolitičkom drštvu sa uočljivim patoloških stanja, zatalasao je poziv ekološkog a od nedavno političkog udruženja „Kreni-pokreni“ koji je na upravo sprovedenim lokalnim izborima sa unapred poznatim ishodima definitivno izrastao u značajnu remetilačku političku snagu sa neuporedivo većim rejtingom u odnosu sa niz što opozicionih stranaka i pokreta a što se njihovim autoritetnim (ili autritarnim, kako vam drago) vođama nije ni malo svidelo, da se u roku od 24 časa izjasne o pribegavanju radikalizaciji pritiska građanskom neposlušnošću prema režimu zbog očite, drsko neskrivene i besprizorne krađe i ovih, kao i prošlih, decembarskih izbora uključujući napuštanje lokalnih i republičke skupštine, a što je po proteku ostavljenog roka i demonstrirao sopstvenim primerom – najavljivanjem napuštanjem skupštine u Beogradu i Novom Beogradu. Postizbornu papazjaniju začinio je američki sitni birokrata ne baš velikih intelektualnih i političkih potencijala, ambasador Hil, izjavivši da su ovi, junski izbori bili demokratičniji od decembarskih, čime je zapravo odaslao pohvalu koaliciji „Biram borbu“ na suštinskom priznanju poraza na ovakvim „izborima“. Ovim svojim činom, američki birokrata i stečajni upravnik srpske države nije pokazao svoju većličinu već bedu i sunovrat srpskog društva.
Taman kada su se pomirili ili „pomirili“ sa činjenicom da su potučeni do nogu ali da i pored halabuke o krađi i nameštanju rezultata izbora, unatoč sporadičnoj tvrdnji da su junski izbori i kampanja protekli u još gorim uslovima nego što su bili decembarski (iako su listom pre početka kampanje i nakon pregovora sa SNS o izbornim uslovima tvrdili da su se izborili za bolje uslove); unatoč njihovim ocenama i procenama da su ipak, oni koji su izašli na izbore i koji su po sopstvenoj tvrdnji bili odlučni da se bore jer je njihov slogan „biram borbu“, postigli male ali značajne rezultate i pobede u 2 beogradske opštine i u još dva grada, što će biti dobar temelj za dalje pobede, 2027, 2028, možda još veće i značajnije 2031. ili 2032. jer politička borba je proces; taman kada su oni koji „biraju borbu“ uspešno optužili „bojkotaše“ za njihov poraz i produbili podele među biračima a sa sebe sprali svaki vid odgovornosti i prebacili ga na „bojkotaše“ i „neodgovorne građane“; kada su taman pasivizirali birače i sav narod koji je koliko 3. a da ne govorimo 4. juna već debelo zaboravio šta se događalo tokom kratke kampanje i izbornog dana (na zadovoljstvo Hilovo i pohvalu), pošto su predhodno prigrlili poslaničke i a sada i nove, odborničke mandate i pripadajuća finansijska sredstva koje ni po koju cenu ne žele ispustiti iz ruku za šta su se krvavo borili, što reče Ćuta, desio se neočekivani iskorak Sava Manojlovića i spomenuta žestoka provokacija.
Društveni pokret Plamen nije gajio nikakvu sumnju kakva će biti reakcija kompletne razjedinjene i prikriveno posvađane tzv opozicije oko izlaska na upravo okončane beogradske i lokalne izbore u određenemom broju gradova i opština, znali smo da će se uz retke izuzetke ponovo i brzo monolitno ujediniti, naravno ne više u beskompromisnoj borbi protiv kriminalizovane simbioze države i parapolitičke stranke u rukama poglavnika koga i dalje nazivaju predsednikom Republike Srbije i borbe za demokratske izborne uslove ali i sve ono za što su građanima obećavali da će se boriti od prvih majskih protesta, koji su i bili izborno obećanje građanima kada su ultimativno tražili izbore u decembru, već protiv Sava Manojlovića koji očito predstavlja za njihov dalji politički opstanak reklo bi se pravu a možda i jedinu pretnju ako se kao mogući i ozbiljni razlog izuzmu njihovi latentni i kontinuirani politički neprobitačni i kontraproduktivni potezi koje su prikrivali upadajući u sve veće probleme koji su konačno rezultirali s jedne strane kardinalne poraze na republičkim, naročito ponovljenim beogradskim i generalno opštinskim izborima početkom juna.
Društveni pokret Plamen nema iluzije o perspektivama srpske političke scene, u više navrata svojim kritičkim objavama baziranim na neumitnim činjenicama, svojim utemeljenim stavovima i javnim oglašavanjem pa i delovanjem na terenu tokom 2023. godine, ukazivao je kontinuirani niz grešaka, ukoliko su kritikovani potezi bili greške a ne svesni i namerni potezi očito od određenih sponzora instruirani a čiji je cilj održavanja status quoa koji odgovara pre svega evroatlantskim globalističkim imperijalnim interesima, poglavnikovoj kriminalnoj organizaciji kao i sitnim i dobro prikrivenim interesima pseudoopozicije čiji neoliberalni profil nije ni malo upitan ali i očito dobro sponzorisan i instruiran od strane evroatlantskih mentora.
Istovremeno, primer niza građanskih pokreta širom Srbije, među kojima je vanredan uspeh u Beogradu pokreta „Kreni-promeni“, ukazuje da su se očito korumpirane i neprincipijelne političke stranke krajnje diskreditovale gubeći poverenje građana koji se od njih distanciraju dajući svoj glas i poverenje alternativnim uglavnom samoorganizovanim pokretima, zapravo udruženjima građana koji se još nisu kompromitovali. Stoga su sva obrazloženja koja slušamo i čitamo na elektronskim medijima od strane kompromitovanih političara koji su očito na ovim izborima kažnjeni, ne dopiru do građana. A da su se kompromitovali na najeksplicitniji način su pokazali Ćuta Jovanović i već poslovično smušeni i neubedljivi Lazović. Mnogi političari pritajeni „mudro ćute“ ne bi li javnost zaboravila na njih kako bi mogli nakon „perioda zaborava“ nastaviti svoje štetočinsko delovanje.
Da li „politički projekat“ Dsave Manojlovića autentičan i nezavisan ili je tek poruka poglavniku mentora da oni mogu i drugačije, videće se uskoro. Da se ne bi desilo da i ovaj politički skandal ubrzo ne padne u zaborav kao i mnogi ranije što su, Društveni pokret Plamen će i u buduće pomno pratiti i analizirati dešavanja i svojim proglasima skretati pozornost javnosti na pogubna delovanja kako vladajućih kriminalnih struktura tako i tzv opozicije bila ona „homogena“ ili „pluralistički heterogena“. Ova tragična događanja na nesumnjiv način govore da su nam potrebne revolucionarne i suštinski demokratske promene, sada i odmah, jer će sutra biti možda kasno
Blog Društvenog pokreta Plamen 